Azijn in mijn aderen.
Azijn in mijn aderen lag al bij de drukker toen het verschrikkelijke bericht kwam dat Anil Ramdas een einde aan zijn leven had gemaakt. Als eerbetoon heb ik het boek aan deze begiftigde schrijver opgedragen.
Want Azijn in mijn aderen gaat over een zeer beladen onderwerp: suïcide onder Hindostaanse meisjes. In 2012 deed 1 op de 5 Hindostaanse meiden een suïcide poging. En ik had het idee dat dit al jaren zo was en dat er niets zou veranderen. Ik kon het wel uitschreeuwen van machteloosheid en daarom schreef ik dit boek.
Ik heb het eerste exemplaar op 23 mei 2012 aangeboden aan oud Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib. Zij had namelijk eerder alarm geslagen over dit onderwerp.
Naar aanleiding van mijn boek heeft Khadija Arib ook Kamervragen gesteld. Zie kamervragen in .pdf.
Na Salman Rushdie’s Satanic Verses was dit niet eerder voorgekomen in ons land. Er was dan ook veel media-aandacht voor het boek, waaronder in de Volkskrant. Lees artikel in .pdf.
De recensie van Ezra de Haan dringt door tot de kern van Azijn in mijn aderen. Namelijk de oproep om het onderwerp bespreekbaar te maken en daardoor meer suïcidepogingen te voorkomen.
Recensie van Azijn in mijn aderen door Ezra de Haan.
‘Hoe hebben ze dan zelfmoord gepleegd,’ vroeg ik.
‘Ze hebben azijn gedronken. Onverdunde azijn.’
‘Waarom azijn mama?’
Azijn vloeit in onze aderen. Het zit in onze genen die van generatie op generatie zijn overgedragen.’
‘En heb ik ook azijn in mijn aderen?’
‘Jij hebt alles wat je hartje begeert. Daar zorg ik wel voor.’
‘En jij mama?’ Het antwoord bleef verstopt in de stilte.
Azijn in mijn aderen begint met de zelfmoord van Tara Ishara en Johnnie Bodiem, twee Bollywoodsterren. Anjani, een middelbare scholiere, is erdoor geschokt en begint een zelfmoorddagboek bij te houden.
Lees verder